Categorie archieven: Reis Lichtwerker

Reisverslag van een lichtwerker

Spirituele lichtwerker op reis dl 16

Spirituele lichtwerker op reis dl 16

Mag de angst regeren?

Sinds de laatste keer dat ik iets geschreven heb, is er veel veranderd in de wereld. De angst neemt over, aangewakkerd door de politiek en de media. Maar angst is een illusie opgeroepen door mensen die het moeilijk vinden om te geloven dat mensen door het geven en ontvangen van liefde in staat zijn om verdraagzaam op de aarde rond te lopen.
Angst gezaaid door mensen die bang zijn om van anderen, andersdenkenden, te houden. Onvoorwaardelijk van anderen houden, zonder iets terug te verwachten. Je ziet het in alle religies, neerkijken op mensen die niet hetzelfde geloven als jij. Natuurlijk is dat maar een kleine minderheid of stroming binnen een religie, niet iedereen is hetzelfde. Maar geen enkele religie, geen enkel heilig boek, roept op tot haat en minderwaardigheid naar anderen. Het zijn de mensen die de boeken uitleggen, die hiertoe oproepen en zolang er geen anderen zijn die het tegendeel beweren, worden zij geloofd.

En de liefde dan?

Ja, en de liefde dan? Als je alle heilige boeken zuiver gaat lezen, dan is er altijd sprake van liefde naar de ander. Verdraagzaamheid, vreedzaam naast elkaar leven. Maar ergens in onze geschiedenis is het mis gegaan. Hebben de mensen die konden lezen en schrijven het verhaal zo veranderd dat er haat naar andersdenkenden in het verhaal is gekomen. Maar de Bijbel is geen boek over haat, de Koran is geen boek over haat, beide boeken zijn geschreven over liefde en verdraagzaamheid.

Waarom is het dan zo moeilijk om mensen dat te laten zien en duidelijk te maken? Waarom willen mensen persé de ander haten? Heeft dat te maken met angst, met bang zijn of is dat aangeleerd? Zijn deze mensen zo geïndoctrineerd of gehersenspoeld, dat ze dat gewoon als waarheid aannemen?

Ik hoop dat er genoeg mensen ontwaken om de kracht van liefde te versterken, zodat de rest van de wereld ook gaat inzien dat de wereld ten ondergaat door angst zolang we er niets aan doen.

Laat de liefde overwinnen, we kunnen het.

In Liefde en Licht

Spirituele lichtwerker op reis dl 15

Spirituele lichtwerker op reis dl 15 

Op naar het einde

Kerstdagen zijn voorbij en nog 4 dagen voordat we weer afscheid nemen van 2015. Ieder gaat dat doen op zijn eigen manier, op zijn eigen wijze. Sommigen zullen dit met vrienden en familie vieren, sommigen alleen, maar allemaal zullen ze terugdenken aan het afgelopen jaar. Sommige van ons hebben mooie herinneringen, andere verdrietige. Eén ding is zeker, het zijn allemaal herinneringen uit het verleden. We mogen naar een nieuw jaar met nieuwe gebeurtenissen en nieuwe, nog te maken, herinneringen.

Ik heb de afgelopen week al van veel mensen gelezen dat ze het in 2016 anders gaan doen. Daar ben ik blij voor en wens hen heel veel succes. Ik ga ook met nieuwe kracht vooruit. Een nieuw jaar met nieuwe kracht. Volle kracht vooruit met nieuw elan. Met een andere mindset, een hele andere mindset.

Hoe zag mijn afgelopen jaar eruit.

Ik ben begin januari begonnen aan twee opleidingen, Life Coach en een ICT-opleiding. Dat was aanpoten en af en toe haalde ik ook dingen door elkaar. Dat vond het universum ook, dat riep mij tot twee keer toe een halt toe. Ik was een beetje eigenwijs bezig. Zat te veel in mijn hoofd en te weinig in mijn hart. Na mijn besluit om alleen nog te doen wat mijn hart zei, is het stukken beter gegaan en ik maak nog elke dag grote stappen. Ik begin te merken dat de dingen die ik doe ook invloed hebben op anderen, anderen motiveert om ook stappen te maken. Vanaf juni/juli heb ik besloten om mijn cursus Life Coach op te pakken en af te maken. ICT is verleden tijd. ICT is te onpersoonlijk geworden voor me. Ik werk liever 1-op-1 of misschien wel als motivator. Ik ben ook begonnen met schrijven, zoals jullie gemerkt hebben. Schrijven maakt mijn hoofd leeg en een leeg hoofd heeft ervoor gezorgd dat ik stappen maakte, vertrouwen kreeg in mezelf, maar mijn twijfel is nog niet weg.

Maar stappen maken doe je niet door op de bank te zitten en te wachten tot het universum het aan je geeft. Je zult ervoor moeten werken, vooral werken aan jezelf.

Werken aan jezelf

Werken aan jezelf is niet gemakkelijk, het vergt inzet en doorzettingsvermogen. Waarom? Omdat je dan het mooiste resultaat krijgt en je dan pas stappen maakt. Echte stappen. Stappen die ertoe doen, je mag investeren in jezelf, zelfs als je financiële situatie dat eigenlijk niet toe staat. Er zijn altijd manieren om stappen te maken in je leven. Het belangrijkste is om goed voor jezelf te zorgen, soms zelfs zo goed, dat je anderen moet vertellen dat je geen tijd hebt voor ze. En nee, dat is niet egoïstisch. Wat anderen ook zeggen, dat is geen egoïsme.

Dat is zorgen voor jezelf, omdat je anders niet voor anderen kunt zorgen. Je zult zelf moeten zorgen dat je gezond bent en blijft, zowel lichamelijk als geestelijk. Zoek ook iemand, een buddy, om mee te praten, want jij weet ook niet alles en tips en trucs zijn altijd welkom. Je leert van anderen, waardoor jij ook weer groeit en geloof het of niet, de ander ook.

Natuurlijk dit gaat niet vanzelf en net als jullie heb ik ook mijn twijfels. Twijfels aan mijzelf, twijfels of alles wat ik doe wel klopt. Maar ik weet ook dat het mijn ego is die me elke dag die twijfel bezorgt. Ik weet ook dat dat erbij hoort, ik groei daardoor, wordt zelfverzekerder van de feedback die ik krijg.

Op 3 januari mag ik een hele middag tarotreadingen doen, mijn twijfel is groot. Maar ik heb ook geleerd dat ik mijn twijfel thuis moet laten en verbonden moet blijven met mijn bron. Dan komt alles goed. Het is net als zwemmen, gewoon het diepe in en gaan.

Ik ga ervoor in het nieuwe jaar. Nieuwe ervaringen opdoen, doen waar ik goed in ben en wie weet wat er dan allemaal gebeurt. Vast heel veel moois.

Ik wens iedereen een heel mooi 2016, met heel veel inzichten en mooie momenten. Er zal ook verdriet zijn, maar geloof me. Als we elkaar eind 2016 weer spreken, zullen we gegroeid zijn en steviger in onze schoenen staan.

Laatste zin van het oude jaar en eerste voor het nieuwe jaar, een nadenkertje: “Remember Auld Lang Syne”

 

Spirituele lichtwerker op reis dl 14

Spirituele lichtwerker op reis deel 14

 

Vrijdag zette ik een clip op facebook. De clip van Paul MCcartney, We All Stand Together. Zaterdagochtend ging ik boodschappen doen met de auto, ik zet de radio aan en ik hoor hetzelfde nummer. Nu geloof ik niet in toeval, dus ik ben eens gaan denken waarom ik dit nummer moest horen en zien.

We All Stand Together

Op dit moment is heel de wereld verdeeld. Overal is oorlog. En wat zie je, iedereen probeert verbintenissen aan te gaan om die oorlogen te stoppen. Maar zou het niet logischer zijn als iedereen verbintenissen aan zou gaan om oorlogen te voorkomen. Of beter gezegd, om de vrede te handhaven.

Ik las van de week dat als we 8 dagen, wereldwijd, geen geld zouden uitgeven aan Defensie, we 12 jaar lang, alle kinderen ter wereld gratis onderwijs kunnen geven. 12 jaar lang. Stel je eens voor over welk bedrag we dan praten.

Natuurlijk is dat een utopie, want er zijn veel teveel belangen in de wereld van de wapens.

Wat ik mij wel afvraag is het volgende. Waarom is er oorlog, armoede, voedseltekort nodig, om mensen te doen inzien dat ze gezamenlijk moeten optrekken om dit te bestrijden? Waarom is het handhaven van de vrede geen veel mooier doel om gezamenlijk op te trekken?

In principe is het eigenlijk waanzin, handhaven van de vrede. Oorlog kent geen winnaars, alleen verliezers. Geschiedenis wordt geschreven door hen die zich winnaars van een oorlog noemen. Maar net als een medaille kent ook dit verhaal twee kanten. Maar die andere kant lees je nergens. Geen boek, geen krant, geen sociale media, die daar aandacht aan besteedt.

Geen enkel boek, bijbel, koran of welk boek van welk geloof dan ook, vertelt dat we oorlog moeten voeren tegen elkaar. Alleen diegenen die die boeken uitleggen aan anderen doen dat. Elk geloof heeft zich hier aan schuldig gemaakt, dus ik ga niet met vingers wijzen. Paus Franciscus zei, dat grote misdaden zijn gedaan uit de naam van het geloof en dat grote daden van menselijkheid zijn gedaan door ongelovigen.

Wat zou het mooi zijn als we ons niet meer verschuilen achter verschillende religies. Maar gewoon weer mensen worden die zelf verantwoordelijk zijn voor wat ze doen en laten, in rust en vrede, zonder te oordelen en geoordeeld te worden.

Maar dat zal wel een kerstwens blijven.

 

 

 

 

 

Spirituele lichtwerker op reis dl 13

Spirituele lichtwerker op reis dl 13

 

Ik ga niet elke dag meer schrijven, maar als ik wat heb meegemaakt dat me aantrekt of raakt. 

Geloof of Belief

Gisteravond was Belief op TLC, een programma van Oprah Winfrey. Het programma gaat over verschillende mensen allemaal of op zoek naar, of beleving van, of behoud van hun geloof. Er was een vrouw bij die heel succesvol was in haar bedrijfstak en alles had, behalve een man en kinderen. Zij was Hindoe. Maar zij voelde niets met betrekking tot haar geloof. Dus ze nam ontslag en is naar India gegaan om deel te nemen aan het kruikenfeest. Dit gebeurt 1 keer in de 12 jaar en duurt 5 dagen.

Haar grote vraag gedurende dit feest was hoe ze om moest gaan met het feit dat ze niets voelde bij haar geloof. Er was geen verbinding. Tot ze in gesprek kwam met een oude man, die haar vraag beantwoordde met de zin: ”Als het je tijd is zul je het begrijpen.” Klaar. Ze heeft daarna haar bad genomen op de laatste dag van het feest.

Haar vraag waarom ze niets voelde en het antwoord van de oude man is ook bij mij nog steeds een probleem. Waarom voel ik niets, waarom zie ik niet? Waarschijnlijk omdat het mijn tijd nog is, omdat ik me nog te veel bezighoud met mijn verleden en de verwerking ervan of gewoon omdat ik heel ongeduldig ben. Ik denk vooral het laatste. Maar ook omdat ik twijfel aan mijzelf, wat nergens voor nodig. Want wat ik kan, doe ik, volgens anderen, goed. Wat is dan mijn probleem?

Geloof in jezelf

Dat is mijn probleem, het geloven in mezelf en dat wat ik doe. Natuurlijk ik plaats elke dag mijn kaarten online en ik krijg daar veel reacties op. Maar toch denk ik altijd, het komt toevallig zo uit dat ik vandaag die kaart trek en die tekst erbij zet. Maar toeval bestaat niet, wie leidt mij dan? Wie zorgt er dan voor dat ik juist die kaart trek en die tekst schrijf en waarom ik? Waarom?

Ik mag dat allemaal nog leren, zo oud als ik ben. Ik weet best wel dat er nog oudere zijn die dit ook allemaal niet begrijpen en deze vragen hebben, maar er zijn ook jongere mensen die dit plaatje al wel door hebben. Ik denk dat ik gewoon maar moet leren accepteren dat het nu eenmaal zo is en me er verder geen zorgen over maken.

Als de leerling klaar is, verschijnt de meester. Ik ben nog niet klaar. De meester verschijnt nog niet, pas als het mijn tijd is.

 

 

 

 

 

 

 

Spirituele lichtwerker op reis deel 12

Spirituele lichtwerker op reis deel 12

 Ik heb een paar dagen niet geschreven omdat ik twijfelde. Twijfelde over wat ik nu wilde of dit wel was/is wat ik wil(de). Twijfelde aan mijn intenties, aan mezelf.

Twijfel

Twijfel maakt je kapot. Twijfel vreet aan je energie. Twijfel maakt dat je niet meer zeker bent van alles wat je doet. Constant zoekt naar bevestiging van alles wat je doet.

Twijfel, gek woord eigenlijk. Waarom zou je twijfelen aan jezelf of aan je intenties? Die zijn toch altijd goed. Of komt hier je ego weer om de hoek kijken of zit het verder weg? Heb je misschien vroeger te weinig bevestiging gekregen als je iets deed of gedaan had en je verwachtte een complimentje wat je niet kreeg. Moeilijk uit te leggen. Maar het brengt je wel aan het twijfelen over alles wat je doet.

Het maakt je ook onzeker. Wat om nu constant om bevestiging te vragen is ook weer wat. Maar ik doe het wel heel de dag. Lastig voor mijn omgeving, lastig voor mezelf. Want ik word er echt niet zekerder van of minder twijfelachtig. Maar ik hou er over op. Genoeg gepraat over twijfel.

Kerst

Heb je de kerstboom al staan en zijn de eerste gesprekken over het eten al geweest? Hier wel. En we zijn er nog niet over uit wat we gaan eten of hoe we dat gaan doen. Gourmetten, wokken, gewoon een soort buffetje of een brunch. Ik zal het wel zin. Kerst is toch niet meer mijn feest. Teveel verwachtingen van mensen en gebeurtenissen, teveel eten in huis (genoeg om er ook oudjaarsavond nog van te genieten), nee mij te druk.

Het leukste van Kerst? Als het voorbij is. 3 januari. Rust in huis. Het enige wat ik dan mis is de kerstboom, een klein beetje gezelligheid in huis in deze donkere tijden. Een lichtpuntje. Nu niet gelijk gaan denken dat ik somber ben of depressief, absoluut niet. Maar die opgeklopte drukte hoeft niet. Wat was het kerstfeest nu van oorsprong? Een feest dat de langste dag geweest was en nu het licht weer kwam. De kerk heeft er later de geboorte van Christus van gemaakt. Maar dat is een oud verhaal.

Het weekend komt eraan. Ik wens iedereen een prettig weekend. Geniet ervan.

Ik sluit af met een oude Ierse zegening. 

May the road rise up to meet you.
May the wind always be at your back.
May the sun shine warm upon your face,
and rains fall soft upon your fields.
And until we meet again,
May God hold you in the palm of His hand.

 

 

Spirituele lichtwerker op reis dl 11

Spirituele lichtwerker op reis dag 11

 

Mannen mogen niet huilen, mannen mogen geen emoties tonen, mannen moeten sterk zijn, mannen moeten, ja wat moeten we allemaal. Ik weet niet wie deze onzin heeft bedacht, maar dat is precies wat het is, onzin!

 

Emoties

Emoties zijn een teken van het lichaam, een opruimactie, schoonmaken van je lichaam en geest. Een teken dat je heel lang zo sterk geweest ben en dat je het nu mag laten gaan. En dan anderen die kijken en zeggen “wat een zwakkeling”, nee, geen zwakkeling. Een heel sterk iemand die emotioneel heel sterk is en psychisch heel stabiel.

Waarom zou een man dus niet mogen huilen of zijn emoties tonen? Het laat zien dat hij heel sterk is en uit durft te komen voor zijn emoties, voor zijn gevoelens. Je hoeft je niet te gedragen als een macho. Zodra je het durft om je emoties te tonen, word je een echte man. Jouw omgeving mag anders denken, dat is hun goed recht. Maar jij weet beter, jij weet dat het tonen van je gevoelens en emoties jou sterker hebben gemaakt. En het is beter voor je lichaam.

Tranen voeren stoffen af die jouw lichaam kwijt wilt, waardoor jij je beter voelt. Opgelucht, het is er uit. Je wordt gezonder van, jouw hoofd en lichaam hebben dit nodig om gezond te blijven.

Ik heb de afgelopen dagen weer genoeg gehuild, dingen opgeruimd, het was er de tijd voor. Afscheid genomen en bedroefd geweest om mijn vader die er al 13 jaar niet meer is. Bedroefd geweest om het gemis van hem in moeilijke tijden toen ik echt even zijn steun kon gebruiken. Maar ook gehuild uit dankbaarheid voor degenen die nog wel bij mij zijn en mij ook door dik en dun steunen.

Durf je kwetsbare kant te laten en groei, wordt een vollediger mens. Je zult het moeten leren, want je kunt dit niet van de ene op de andere dag. Je zult moeten oefenen, het klinkt raar maar het is zo. Als jij je emoties los durft te laten, word je een completer mens. Je zult veranderen. En denk nu niet gelijk, dan word ik een watje. Want dat word je niet. Er zijn vast wel momenten in je leven geweest of misschien zijn ze er nog wel, waar je even om wilt huilen. Er is niemand die jou tegenhoudt. Alleen dat domme, onzinnige zinnetje, dat een man niet mag huilen.

Tranen maken je heel, tranen helen je, tranen maken je gezond. Huilen mag, huilen is gezond.

 

Spirituele lichtwerker op reis dl 10

Spirituele lichtwerker op reis dag 10

 

Gisteren was een mooie sinterklaasdag. Veel herinneringen, maar ook één groot nieuw inzicht. En dat kwam door een post van iemand op facebook. Een post over angst.

Angst

Waar zijn we nu bang voor en waarom zijn we angstig? Nergens voor eigenlijk. We kunnen alles wat we willen. Alleen zit ons ego in de weg. Ons ego vertelt ons, of eigenlijk laat het ons denken, dat we iets niet kunnen of dat we bang zijn voor iets. Ook helpt de media ons een handje om angstig te worden.

Als je geboren wordt, ken je het begrip angst niet. Je hebt niets om bang van te zijn. Pas als we gaan bewegen, krijgen we van onze ouders angst aangeleerd. Kijk uit, pas op, blijf af, niet doen, dat is gevaarlijk. Hiermee leren zij ons om bang te zijn en angstig te worden. En als we ouder worden, dan wordt dat alleen maar erger. De invloed van mensen om ons heen, op school, werk, sportverenigingen, noem maar op, al deze invloeden maakt ons alleen maar angstiger. Terwijl wij innerlijk, in het diepst van ons zelf, alleen maar liefde kennen en geen angsten hebben.

Ons ego voedt zich hiermee. Elke keer als je iets nieuws wilt doen, zegt ons ego, “dat kun je niet, dat gaat nooit lukken.” Maar je kunt het wel. Alleen je luistert naar de verkeerde raadgever. Je moet luisteren naar je hart en je gevoel. Wil jij ervoor gaan? Wil jij het echt?

Als je het echt wilt en weet dat je het kunt, dan zul je alles doen om jouw doel te bereiken. En dat zal dan ook lukken. Nu hoor ik mensen al zeggen, maar als ik op een flat sta en ik spring naar beneden, dan lukt dat niet. Nee, dat klopt, maar jouw gevoel zal dat ook zeggen. En diep in je hart weet jij dat ook. Je ‘weet’ wat je kunt en je ‘weet’ wat kan. Daar handel je ook naar. Maar dat weten is de stem van je hart.

De stem van je hart zal je altijd het juiste vertellen. Alleen wij moeten er weer naar leren luisteren. We hebben zolang naar ons ego geluisterd, dat we ontwend zijn om naar ons hart te luisteren. Het hart is eerlijk tegen ons. Het weet wat je kunt, waar je toe in staat bent. Alleen we moeten gaan luisteren. Anderen die zeggen dat je iets niet kunt, niet luisteren. Ga het gewoon doen. En mislukt het, dan is dat het mooiste wat er kon gebeuren. Je hebt iets geleerd en je hebt het gedaan. En als het lukt, dan is dat ook heel mooi, want je hebt geleerd en je kunt het.

Twijfel niet aan jezelf, luister naar je hart, het klopt.

 

Spirituele lichtwerker op reis dl 9

Spirituele lichtwerker op reis dag 9 & 10

 

Gisteren even geen reisverslag gemaakt. Zat te veel in mijn faalangst vast. Maar het was wel een mooie dag voor nieuwe inzichten.

Liefde en vriendschap

Ik zat gisteren aardig in de put. Soms heb je van die dagen. En toen realiseerde ik mij iets, de tekst van een liedje dat ik vorige week zaterdag gehoord heb en niet meer uit mijn hoofd is geweest. Het liedje ‘Father & Friend’ van Alan Clark. Vandaag 5-12-2015 is de sterfdag van mijn vader. Hij heeft mij een week geleden dat liedje laten horen op de radio om mij even wakker te schudden. Ik heb het vandaag ook op mijn facebook gezet. Ter nagedachtenis aan hem.

Juist gisteren besefte ik hoeveel hij voor mij, en mijn zus, gedaan heeft. Ook al was er niets, hij was er altijd. We konden altijd bij hem terecht, voor alles. Ik heb dat niet altijd zo gezien. Hij had ook een andere kant. Maar die andere kant was niet mijn vader, dat waren de gevolgen van zijn medicijnen. Tot op het laatste moment stond hij voor ons klaar. Behangen, schilderen (als een professional), problemen met auto’s, overal hielp hij mee. En dat miste ik gisteren. Even die vaderlijke arm om me heen. Ik kan nog wel even doorgaan. Maar ik laat het hierbij. Hij weet nu wel hoe ik over hem denk en dat ik van hem hield en nog steeds hou.

Maar ik besef ook hoe belangrijk het is, vriendschap en liefde. Kinderen die, ook al beseffen of waarderen ze het niet altijd, alle liefde krijgen van hun ouders, zijn gezegend. Als je ook de vriendschap krijgt van je ouders, dan ben je dubbel gezegend.

Raar eigenlijk, in je jeugd, vooral je pubertijd, moet je niets van je ouders hebben. Zodra je het huis uit bent, getrouwd of niet, dan verandert dat weer. En als ze er dan niet meer zijn, dan realiseer je alles pas echt.

Ik heb het niet over mijn moeder gehad. Met mijn moeder heb ik altijd een goede band gehad, zij was een vrouw met als motto, niet klagen, maar dragen. Tot aan het laatste moment.

Ik mis ze allebei. Sterren aan de hemel. Vlinders in de zomers, in mijn hart altijd.

 

Spirituele lichtwerker op reis dl 8

Spirituele lichtwerker op reis dag 8

Er zijn van die dagen dat alles lukt en werkt, vandaag is dat dus niet. Ook ik heb even een dipje en heb even aanmoediging nodig. Even weer terug naar mezelf en luisteren naar mijn lichaam. Ook zie ik weer ontzettend op tegen de feestdagen. Ik vind het wel gezellig in huis met een kerstboom, lichtjes en gezelligheid, maar het ongedwongene is eraf. Ver van tevoren plannen wanneer iedereen kan om te komen eten, want 1 dochter werkt in de horeca dus die moet aangeven wanneer ze kan werken. En heb ook rekening te houden met schoonfamilies, kortom het ontspannene is er wel vanaf.

Daarbij komt nog dat het ontzettend veel energie kost en daar zit ik misschien nog wel meer mee. Het ontzettend veel kostende energieverlies en de moeite die je weer hebt om het op te bouwen. Nu had ik daar vroeger een goede remedie tegen, 2e Kerstdag naar de dierentuin.

Opladen

Lekker vroeg en dan ontspannen door de dierentuin wandelen. Heerlijk, weinig mensen, want die waren allemaal of bij opa en oma, of op een woonboulevard. Of ze komen pas later op de dag. Maar dat is niet meer. Nu is het gewoon van begin af aan druk en lawaaiig, niet de ideale omgeving om weer op te laden. Dus ik moet iets nieuws gaan verzinnen voor dit jaar. Misschien wel een strandwandeling of boswandeling, gewoon makkelijk en ook nog gratis.

Een mooie boswandeling geeft mij veel energie, van kinds af aan al vakantie gehouden op de Veluwe. Die geur van de bossen na een regenbui of op een zomerse dag, heerlijk. En dan gewoon zonder nadenken de paden op en de lanen in, maar niet van het pad af, want dat mag niet. Die bomen geven zoveel energie en misschien andere dingen ook nog wel in het bos. Hier en daar een elfje of een andere bosgeest die je wilt helpen met opladen. Ik ben mij daar nooit echt van bewust geweest, dat er zoveel is in een bos. Zoveel energie, zoveel moois. Ik kom er in ieder geval anders uit als dat ik erin gegaan ben. Frisser en helder en vol energie.

Ik heb dat ook wel op het strand, maar daar is de energie anders. Bruisender en vitaliserender, een goede plek dus om energie te tanken, als je een actieve dag voor de boeg hebt. Dan mag het van mij best een beetje waaien, dan voelt het nog beter. Dus ideeën genoeg voor de kerstdagen om energie te tanken en weer fris te worden. Nu nog proberen om het ook te gaan doen, want één ding hebben we niet in de hand op die dagen, het weer.

 

Spirituele lichtwerker op reis dl 7

Spirituele lichtwerker op reis dag 7 

Ik heb lang moeten nadenken over deze dag. Wat is nu het belangrijkste doel nog voor mij? Waar moet ik echt keihard aanwerken om dat doel te halen? En ik heb het gevonden. Eigenliefde. Zo het woord is eruit. Moeilijk hoor. Eigenliefde. Houden van jezelf. Maar dat heb ik nooit geleerd. Kan beter zeggen nooit aangeleerd.

Eigenliefde

Wat is dat nou eigenlijk zelfliefde? Er staan op internet heel veel omschrijvingen en manieren om van jezelf te houden. Meditaties, tips om van jezelf te houden, op allerlei sites. Maar kunnen anderen jou wel leren om van jezelf te houden, moet je dat niet zelf leren? Anders wordt het toch een aangeleerd kunstje.

Zelfliefde is jezelf waarderen voor wat je bent, waarom je er bent, maar vooral wie je bent. Hou je van jezelf zoals je bent? Of zit er diep van binnen nog een hele andere versie van jou, een versie die o zo graag naar buiten wilt, maar het niet durft. Want wat zouden de anderen wel zeggen, als je ineens niet meer voldeed aan hun normen en waarden, aan het beeld dat jij al jaren in stand houdt door hieraan te voldoen.

Ik moet hier ook nog aan wennen. Weet je wat het moeilijkste is voor mij? Complimenten aannemen. Als je iets gedaan hebt en mensen bedanken je, gewoon dank je wel in plaats van het was geen moeite of geen dank. Ik ben er van de week mee begonnen en het werkt. Je voelt je stukken beter als je de complimenten gewoon accepteert. Mensen waarderen dingen van je. Wat je ook doet, zolang je het met heel je hart doet, kan het niet fout zijn.

Soms slaat nog wel eens of eigenlijk best wel vaak de twijfel toe. Kan ik het wel? Doe ik het wel goed, accepteren ze het wel? Maar eigenlijk moet je dat gewoon loslaten en denken van als het voor mij goed voelt, dan zal het wel goed zijn. Jij doet het voor jezelf en ergens op de wereld zijn er mensen die het ook zo voelen of het nodig hebben wat jij op papier zet of zegt of weet ik veel wat. Als jij je er maar goed bij voelt.

Wat ik de laatste week aan het doen ben, vroeg best wel veel moed en kracht, lef zelfs wel. Blootgeven van mijn gedachten, mijn zielenroerselen. Wat zit er in mijn hoofd en wil er absoluut uit? Van alle kanten worden dingen tegen me gezegd, en af en toe heb ik zo iets van het zal wel. Dat kan ik niet, of dat heb ik nooit gedaan. Maar ik heb het ook nooit geprobeerd, maar proberen kan geen kwaad. En niet geschoten is altijd mis.

Iemand vertelde mij een tijd geleden, dat ik moest gaan schrijven. Maar dat had ik nog nooit gedaan. Eerst een paar kleine dingetjes geprobeerd, aan wat groters begonnen, maar het liep niet. Woorden kwamen niet goed op papier. Tot vorige week mijn eerste gedachte was, ga schrijven. En nu ben ik een week verder, mensen wat heb ik een hoop op papier gezet. En wat is mijn hoofd een stuk leger en wat komen er een nieuwe ideeën naar boven.

Ik heb ruimte gemaakt door afscheid te nemen van mijn gedachten en mijn hart open te zetten voor mijn intuïtie. Woorden vloeien gewoon via mijn vingers en mijn toetsenbord op papier. Iedereen die heeft gereageerd op mijn eerdere reisverslagen, hartelijk bedankt, zonder jullie motiverende reacties was ik niet verder gegaan misschien. Maar ik heb het wel gedaan en voel me elke dag beter in mijn  vel komen. Dank jullie wel.