Kritiek

 

Ik kreeg een reactie van iemand die zei: “Ik probeer geen fouten te maken, want ik hou niet van kritiek.” Maar wie bepaalt dat jij geen fouten mag maken, diegene die kritiek geeft of jijzelf?

Er zijn twee soorten kritiek, opbouwende en afbrekende.

Met opbouwende kritiek kun je wat, je kunt hiermee je kracht versterken en aanpassen. Jezelf verbeteren en misschien net even anders over iets nadenken.

Afbrekende kritiek is iets heel anders, die is alleen maar bedoeld om jou naar beneden te halen en diegene die kritiek levert er beter uit te laten zien.

Diegenen die kritiek geven zijn vaak jaloers op iets wat jij wel kunt of ze zijn zelf zo bang om iets te doen, dat ze kritiek leveren op alles wat je doet. Gewoon om jou kleiner te laten lijken, je minder je laten voelen. Ze denken dat ze beter zijn dan jou, maar zijn ze dat ook?

De manier waarop jij met die kritiek omgaat bepaalt dat. Ga jij jezelf veranderen en jezelf forceren om dingen zo te doen, dat de ander geen kritiek heeft? Dat gaat niet werken want ze vinden altijd wel iets om kritiek op te hebben. Wat je ook doet, hoe je het ook doet.

Er is maar een oplossing om kritiek tegen te gaan. ER BOVEN STAAN!!!

Op het moment dat jij de kritiek negeert en de ander laat merken dat je zijn kritiek naast je neerlegt, heeft hij geen macht meer over jou en zal hij jou anders gaan behandelen. Je hebt hem of haar laten merken dat je boven hem staat, wie is hij dan om kritiek te leveren op jouw manier van leven? Het is tenslotte jouw manier van leven, jouw mening, etc.

Het is niet de bedoeling dat je je meer gaat voelen als hem/haar, maar als je duidelijk laat merken dat je zijn/haar kritiek naast je neerlegt, zal je een goed gevoel overhouden. Jij leidt jouw leven en doet dat op jouw manier. Accepteren ze jouw manier niet, dan accepteren ze jou dus niet. Dus waarom zijn ze dan nog nodig?

 

Hoe ga jij om met kritiek?